31 grudnia na stronach Rządowego Centrum Legislacji pojawił się projekt nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Wnioskodawcą jest minister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbieta Rafalska. Zmienić ulec miałby m.in. tytuł ustawy – na „o przeciwdziałaniu przemocy domowej”  tak więc definicja „przemoc w rodzinie” zostałaby zastąpiona hasłem „przemoc domowa”.

Kluczowe zmiany dotykają definicji ofiary przemocy oraz zakładania „Niebieskiej Karty”. Wg nowej formuły przemocą nie będzie już jednorazowe, a jedynie „powtarzające się” pobicie. „Niebieska Karta” z kolei nie będzie zakładana „z urzędu” – będzie do tego potrzebna zgoda ofiary.

Według nowej definicji przemocy  osoba, która dozna nawet dotkliwego, ale jednorazowego pobicia, nie będzie już uważana za osobę doznającą przemocy domowej.

Druga proponowana zmiana diametralnie zmieni sytuację ofiary i dotyczy założenia z urzędu „Niebieskiej Kartę” (obecnie nie jest wymagana zgoda ofiary do jej założenia). W świetle proponowanych zmian ofiara będzie musiała sama podjąć decyzję o założeniu karty.

Podejmowanie interwencji w środowisku wobec rodziny dotkniętej przemocą odbywa się w oparciu o procedurę „Niebieskiej Karty” i nie wymaga zgody osoby dotkniętej przemocą w rodzinie, brzmi obecnie obowiązujący przepis. Po zmianach brzmiałby następująco:

Wszczęcie procedury „Niebieskiej Karty” może nastąpić bez zgody osoby doznającej przemocy domowej pod warunkiem, że grupa diagnostyczno-pomocowa w trakcie realizacji tej procedury uzyska pisemną zgodę tej osoby. W razie nieuzyskania zgody następuje zakończenie procedury „Niebieskiej Karty”, czytamy w projekcie ustawy. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że przy takim brzmieniu ustawy, część ofiar przemocy z obawy przed  przed oprawcami będzie wycofywać oskarżenia.

Procedura Niebieskiej Karty została wprowadzona pilotażowo w 1997 roku na warszawskiej Ochocie i po zaopiniowaniu wprowadzona powszechnie w 1998 roku.

Niebieska karta składa się z dwóch części, które mają funkcjonariusze Policji podczas interwencji dotyczącej przemocy domowej:

• Karta A, w której dokumentuje się zgłoszoną sytuację i co zastano na miejscu, a także jakie działania podjęto.
• Karta B opisuje najważniejsze przestępstwa związane z przemocą domową oraz dane teleadresowe instytucji i organizacji pozarządowych, do których ofiara może się zwracać o pomoc.

Kartę A, wypełnia interweniujący funkcjonariusz na miejscu zdarzenia w obecności sprawcy. Stanowi ona zapis faktu interwencji związanej z przemocą i może stanowić dowód w postępowaniu procesowym w sytuacji, gdy ofiara postanowi złożyć doniesienie o popełnieniu przestępstwa. Po interwencji kartę należy przekazać oficerowi dyżurnemu jednostki. Na podstawie tej karty właściwy funkcjonariusz dzielnicowy ma obowiązek w ciągu siedmiu dni odwiedzić rodzinę i przeprowadzić wywiad środowiskowy, a następnie monitorować sytuację odwiedzając dany adres nie rzadziej niż co miesiąc.

Często zdarza się, że ofiara pod naciskiem sprawcy nie składa zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, wycofuje zarzuty, odwołuje lub zmienia zeznania albo całkowicie odmawia ich składania i współpracy z policją. Policja wszczyna postępowanie z art. 207^] Kodeksu karnego z urzędu, jeżeli dysponuje odpowiednimi informacjami.

Bardzo istotny jest fakt, że nie obecnie ma możliwości wycofania ani zmiany informacji zawartych w Karcie A, nawet na wniosek osoby pokrzywdzonej.

Projekt zmian skierowano do konsultacji

źródła: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12319503

Wikipedia